De profùndis clamàvi ad te, Dòmine; Dòmine, exàudi vocem meam. Fiant àures tuae intendèntes in vocem deprecatiònis meae. Si iniquitàtes observàveris, Dòmine, Dòmine, quis sustinèbit? Quia apud te propitiàtio est et propter legem tuam sustìnui te, Dòmine. Sustìnuit ànima mea in verbo ejus, speràvit ànima mea in Dòmino. A custòdia matutìna usque ad noctem, speret Ìsraël in Dòmino, quia apud Dòminum misericòrdia, et copiòsa apud eum redèmptio. Et ipse rèdimet Ìsraël ex òmnibus iniquitàtibus ejus. Réquiem aetérnam dona eis, Dómine, et lux perpétua lúceat eis. Requiéscant in pace. Amen.

Dal profondo alzai le mie grida a te, o Si­gnore: esaudisci, o Si­gnore, la mia voce. Siano intente le tue orecchie alla voce della mia preghiera. Se tu baderai, o Signore, alle iniquità, chi, o Signore, potrà sostenersi?  Ma in te è clemenza, e a causa della tua legge io ho confidato in te, o Signore. L’anima mia si è affida­ta alla sua parola, l’a­nima ha sperato nel Signore. Dalla vigilia del matti­no fino alla notte speri Israele nel Si­gnore, Perché nel Signore è mi­sericordia, e redenzio­ne copiosa presso di lui. Ed Egli redimerà Israe­le da tutte le sue ini­quità. L’eterno riposo dona loro, o Signore. E splenda ad essi la luce perpetua Riposino in pace. Così sia.